Ik heb nu al 4 x een heel stuk gedelete. En nu begin ik weer opnieuw. Woorden komen, maar de juiste vind ik niet. Het gevoel dat ik zaterdag in de auto zit op weg naar frankrijk maakt me verdrietig. De gedachte dat m'n vriendinnetje uit Amerika morgen sinds 2 jaar weer hier is, maakt me bang. Bang dat ze me dikker vind dan ooit, lelijker vind dan ooit, en ook nog eens veel ben veranderd. negatief. Ik heb de neiging om dit allemaal alwéer te deleten. maar iets houd me tegen . blijkbaar zijn dit toch de woorden die in me op komen als ik schrijf over hoe ik me voel.
Terwijl ik hier zit te typen, whatsapp ik met een lieve vriendin . Ze heeft net als mij een eetprobleem. een eetstoornis is ze ook hard op weg te krijgen. al heeft ze het zelf niet helemaal door. Ik maak me zorgen, maar wat kan ik doen ? Ik weet dat ze het ook om mij doen, maar ik trek me er niks van aan . ik ga ook gewoon door. waarom ? ik heb geen idee. misschien omdat ik teveel aan mezelf denk. misschien ben ik inderdaad écht zo egoïstisch, en moet ik iedereen die dat tegen me heeft gezegd, toch maar geloven. ik ben inderdaad mislukt
asdfghjkl; buik. ik zie je wel hoor. ga maar weer verstoppen. ik hoef je de komende jaren niet meer te zien. nooit meer. waarom kom je nou weer? ik had je toch verteld dat we verstoppertje gingen spelen? ik tel tot 10 en dan ben je weg. en neem je vriendjes Vet ook maar mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten