You feel the love, can i feel it too ?

Gister een gesprek gehad met een jongen van vakantie, wat gewoon als voor in de vakantie bedoeld was, willen we waarschijnlijk mee door in nederland. een lange-afstandsrelatie. Aan de ene kant vind ik t echt superleuk, kan nog steeds niet geloven waarom iemand iets met mij zou willen maarja. maar aan de andere kant zitten er ook zoveel nadelen aan. lang reizen, maar vooral, mn eetstoornis. hij weet van niks, en ik denk dat ik dat ook wel zo kan laten , maar t neemt wel andere dingen mee behalve eten. Een vriendin van me zei paar dagen geleden tegen me; 'eerst moet je van jezelf houden voordat je écht van iemand anders kan houden (behalve je familie natuurlijk ) ' en ik denk dat ze daar wel gelijk in heeft. want toen hij zei dat hij van me hield, voelde ik van binnen alleen maar ongeloof. en verder niets. ja het was heel lief, maar ik had niet het idee dat hij t tegen mij had. ik weet niet zo goed wat ik er allemaal mee moet doen. ik heb nog nooit een serieuze relatie gehad omdat ik iedereen altijd weg duw. weg van m'n gedachtens, en m'n leven. weg van mijn gevecht met eten en m'n lichaam elke dag.